Aylık Yazı Dizileri
Yazı
Dil ve yazı birbirlerini bütünler. Yazı, dili ile gören, düşünen, anlayan insanın; gördüklerini, düşündüklerini, anladıklarını, hissettiklerini ve duygularını tespit eden, düzenleyen, değerlendiren, saklayan ve anlatan en etkin ve kalıcı vasıtadır. Dil hakkında ortaya konulan görüşlerin büyük bir bölümü yazı hakkında da geçerlidir.
Dilin bir varlık alanı olarak ortaya çıkması ve tarihi varlık alanına giren hemen her olgunun sebebini teşkil etmesi yazı vasıtasıyla mümkündür. Çünkü, dilin en önemli görevi düşünüleni, görüleni tespit etmektir. Bu tespit işleminin de en etkin ve kalıcı vasıtası yazıdır. Düşünülenin ve görülenin nesilden nesile aktarılması da yazının sonucudur. İnsan elde ettiği bilgiyi ve deneyimi dilin bu tespit ve aktarma görevleriyle yerine getirmektedir. İnsan bu fonksiyonunun sonucunda "tarihsel bir varlık" olmaktadır. Aksi halde, her nesil kendi zamanı içinde kapanıp kalan, bilgisi, düşüncesi, deneyimleri kendisi ile başlayıp, kendisiyle sona eren insan yığınından öteye gidemezdi.
İnsan, yaratıldığı andan itibaren çevresiyle ilişkilerini çeşitli duyu organları ve bu organların imkanları ile sağlamaya çalışıyordu. Her ses, her hareket, her işaret insanın çevresiyle ilişki ve etkileşimlerinin zorunlu sonuçları olarak görülüyordu. Yazının bu ilişki ve etkileşimler içerisinde etkili ve kalıcı bir vasıta durumuna gelmesi için binlerce yılın geçmesi gerekiyordu. Bugün, insanlık tarihini olduğu kadar millet tarihini de bize ulaştıran bir çizginin çizilebilmesi, bir işaretin konulabilmesi, bir resmin yapılabilmesi için insan oğlunun binlerce yıl beklemesi ve dilinin gelişmesini izlemesi gerekmiştir.
Yazının bulunması ve kullanılması ile dil varlık alanı da gelişti ve genişledi. Düşüncelerin, anlayışların, hislerin ve inançların daha geniş alanlara, daha etkin ve kalıcı biçimde yayılması ve nesillere aktarılması mümkün oldu. Yüce buyrukların yazıya dönüşmesi, yazılı dinleri meydana getirdi. İnançlar dil yolu ile yayılırken, yazı bu inançların etkisinde kaldı. İnançların ulaşabildiği toplumlar, bu inançları ulaştıran yazı vasıtasını kabullendiler. İbrani dini, İbranice’ nin ve İbrani yazısının yayılmasına, Hıristiyanlık Lâtince’nin ve Latin esasına bağlı yazının yayılmasına, nihayet İslamiyet de Arap yazısının yayılmasına büyük ölçüde etken oldular.
Dil varlık alanının, tarihi varlık alanının meydana gelmesindeki büyük payı, kültürün oluşması, yayılması, süreklilik kazanması konusunda da önemli rol oynamaktadır. Kültürün, yazı ile bir yandan geçmişe, diğer yandan geleceğe bağlanması yanında oluşması, güçlenmesi ve gelişmesi de yazı ile doğrudan ilgilidir. Yazısı olmayan veya düşüncesini, duygularını, görgülerini, hislerini kendi yazısı ile anlatamayan, gelecek nesillere aktaramayan bir dil, tam olarak kendi varlık alanını meydana getirmemiş demektir.
Bir dilin kendine özgü varlık alanı ise her şeyden önce hür ve bağımsız düşüncelerin, anlayışların, görgülerin, duyguların sonucudur. Yazının da tam ve doğru olarak dilin taşıyıcısı ve aktarıcısı olması, bağımsız düşüncenin, hür bir ortamın yazısı olmasına bağlıdır. Her ülkenin kendisine özgü bir kültürü, dili ve yazısı ve bunlara verdiği önem vardır. Bu önem, kültürlerin birbirleriyle etkileşimleri dil ve yazıyla gerçekleşmektedir.
Yüce Atatürk, 1929 yılında; “İnsanlar arasında kolay ve hevesle okumak vasıtasının sağlanması hem millî gelişmeye hem de milletlerarasında anlaşmaya çok hizmet eder.” sözüyle, dil ve yazı vasıtasıyla milletlerarası anlaşmaların, ticaretin, kültürün yayılmasında ve birbirleriyle kaynaşmasında en etkin vasıtanın yazı olduğunu vurgulamıştır.
Değerli Üyeler
Toplumumuzun sosyal ve iktisadi dayanışmasında, her türlü engel ve olumsuzlukların ortadan kaldırılmasında ilk ve en önemli başvurularımız yazı ile yapılmaktadır. Bunu yaparken, geçmişten günümüze kadar gelen bilgi ve kültürün örneklerine dayanarak yapmaktayız. Toplumumuz için yazılan bir yazı ve yapılan mücadele başarılı olmasa dahi, önümüze konulan engellerin kaldırılmasındaki görüşlerimizi, düşüncelerimizi, anlayışımızı, hissiyatımızı ve duygularımızı tespit eden, değerlendiren, saklanan, anlatan ve zamanı geldiğinde öne sürülen en etkin ve kalıcı belge niteliğini taşır.
Ruhi Duman
Vapur Donatanları ve Acenteleri Derneği
16.04.2004 - 31.05.2012 Dönemi